1. Betaalbaar wonen
De stad Lommel moet dringend aandacht besteden aan het woonbeleid, dat als een van de basispijlers van stedelijke ontwikkeling zou moeten gelden. Een investering in betaalbare, veilige en gezonde woningen betaalt zich op vele vlakken terug. Er wordt gepleit voor een ambitieus A-plan voor betaalbaar wonen dat zich richt op vier centrale pijlers.
Visie
De vrije markt lost het woonprobleem niet op en werkt vooral in het voordeel van het hogere segment. Dit drijft de huurprijzen omhoog en maakt het moeilijk voor alleenstaanden, starters, ouderen en gezinnen met lagere inkomens om passende woningen te vinden. Een ambitieus plan voor betaalbaar wonen is noodzakelijk om deze problematiek aan te pakken. Het voorgestelde plan combineert een regulering van de private huurmarkt, een aanpak van leegstand, investeringen in sociale huisvesting en een actieve stedelijke vastgoedpolitiek.
Inzetten op betaalbaar en kwalitatief goed wonen is cruciaal. Onderzoek toont aan dat elke geïnvesteerde euro in goede woningen zich binnen enkele jaren terugverdient. Slechte woonomstandigheden leiden immers tot gezondheidsproblemen, stress en schooluitval, wat op termijn meer kosten met zich meebrengt voor de stad. Een ambitieus plan voor wonen zou daarom niet alleen de levenskwaliteit verbeteren, maar ook financiële voordelen opleveren.
1. Huurprijzenraster en woonkeuringslabel
Een huurprijzenraster, gebaseerd op objectieve criteria zoals woningkwaliteit en kamergrootte, is cruciaal om betaalbare huur te waarborgen. In afwachting van een Vlaamse regeling, moet Lommel zelf een A-raster invoeren en actief promoten. Daarnaast dient de stad een conformiteitsattest voor elke huurwoning verplicht te stellen en een website te beheren met actuele huurwoningen, voorzien van kwaliteitslabels en huurprijzen. Woningen die niet voldoen aan de normen worden als ongeschikt of onbewoonbaar geregistreerd, met verhoogde heffingen voor dergelijke panden.
2. Nultolerantie voor leegstand
Lommel moet strenger optreden tegen leegstand, zowel van woningen als commerciële panden. De stad kan leegstand beter registreren en leegstaande woningen boven de drie jaar overdragen aan sociale huisvesting of de stedelijke wooncoöperatie. Het leegstandsregister wordt actueel gehouden en het aantal stedelijke medewerkers verhoogd om de controles op leegstand te intensiveren. Burgers kunnen ook helpen bij het signaleren van leegstand.
3. Ambitieus beleid voor sociale huisvesting
Sociale huisvesting moet toegankelijker worden, met minstens 9 procent sociale huurwoningen in elk deel van de stad. Bij nieuwe bouwprojecten waar de stad partner is, moet minstens een derde van de woningen sociale huur zijn. Leegstand in de sociale huisvesting moet beperkt worden door gefaseerde renovaties met voldoende financiering. Daarnaast worden de huurprijzen van sociale woningen bevroren en de huurlasten beperkt tot maximaal 10 procent van de huurprijs. De woonzekerheid van sociale huurders wordt versterkt in plaats van afgebouwd.
4. Actieve stedelijke vastgoedpolitiek:
De stad moet stoppen met de verkoop van stadsgronden en gebouwen, en concessies aan projectontwikkelaars alleen toestaan via erfpacht, zodat publieke gronden in publiek bezit blijven. De oprichting van een Lommelse Wooncoöperatie is noodzakelijk, die verantwoordelijk is voor de bouw, renovatie en isolatie van betaalbare woningen. Hierbij moet twee derde van de woningen betaalbaar zijn en een derde bestemd voor sociale huisvesting. Bij grondaankopen krijgt de huurmarkt voorrang.